Ik dacht dat het niet nog heftiger kon.....

......toch wel! Maandagochtend rond een uur 06.00. Ik word wakker en ik denk: waarvan word ik wakker? Tot er plotsklaps een knal klinkt waar je u tegen zegt. Juist onweer... Toen ik mijn ogen en oren nog iets meer georienteerd had hoorde ik een regenval, zag ik flitsen waarbij een tl-lamp nog in het niet valt en hoorde ik klappen, waarbij de klappen in de bergen in Zwitserland nog zacht waren. Zoals jullie waarschijnlijk al vermoeden: het stormde! Vertelde ik in mijn vorige verhaal nog dat ik bang was, nu was ik doodsbang! Van alle regengeluiden moest ik erg nodig plassen en op het moment dat ik mijn benen en voeten uit bed zwaaiden, belandde ik in een plas met water... Mijn appartement was volgelopen met regenwater.. Van voor tot ongeveer achter liepen er straaltjes en lagen er plasjes. Gelukkig wist ik dat die middag de schoonmaaksters kwamen, dus ik heb het maar aan hen overgelaten om mijn prive zwembad leeg te pompen.. Rond 11.00 uur kwam ik aan op mijn werk waar ons gehele kantoor was ondergelopen met water. Het hotel heeft uiteraard ook schoonmaaksters, dus die hebben heel lief voor ons de schade wat beperkt. Iedereen was uiteraard in rep en roer, sommige collega's konden zelfs niet richting werk komen, aangezien auto's waren weggespoeld, deuren van huizen niet meer open gingen aangezien het water tot ongeveer aan het dak stond en straten onbereikbaar waren geworden.. Toch weer ervaring rijker :P !

Het weekend voor deze heftige nacht/ochtend ben ik tweemaal op stap geweest. Vrijdagavond met Dionne, haar moeder en haar nichtje en de bende die we in Paceville hebben leren kennen was er ook bij en zondagavond met collega's. Zondagavond ben ik eerst met mijn collega's naar Bugiba gegaan, weer eens wat anders! Was onwijs gezellig en heb me prima vermaakt! Het blijkt maar weer dat Nederlanders wel wat gewend zijn, ik heb hier iedere Malteser (zowel vrouwen als mannen) onder de tafel kunnen drinken.. Enkele collega's belandde 's avonds overgevend boven hun wc's vanwege de b52's die ik ze gegeven had :P ! Ach het zijn gewoon watjes! Rond 03.00 uur 's nachts klokte ik thuis weer in en rond 06.00 uur begon die storm. Ik denk dat mensen wel kunnen raden hoe ik mij op mijn werk heb gevoeld die dag! Heeeerlijk :D !

Werk wordt steeds drukker vanwege kerst en vele meetings/events/feestjes/bruiloften/etc. Hierdoor heb ik steeds meer te doen, wat erg fijn is, aangezien ik af en toe wat uit mijn neus zat te eten.. En tsja die is op een gegeven moment toch echt leeg :P ! Ik werk nu soms ook wat langer op een dag, of ik begin wat later en werk wat langer door, omdat ik de tijd moet overbruggen als er geen collega's op kantoor aanwezig zijn. Zo wordt de telefoon altijd opgenomen, is er altijd een aanspreekpunt in het kantoor en kan ik net iets meer doen dan voorheen. Het wordt dus steeds leuker en ik mag absoluut niet meer klagen :D !

In mijn vorig verhaal had ik al beschreven dat de Maltesers onwijs gelovig zijn. Ik zat vanochtend in de bus en naast mij wilde er een omatje plaatsnemen. Aangezien de buschaffeur net een dot gas gaf, belandde ze plotsklaps op mijn schoot. Na de vrouw een zetje tegen dr billen te hebben gegeven, zat ze eindelijk op de stoel naast me. Uit haar tasje haalde ze een rozenkrans en begon te bidden. Bij iedere kraal een heel gebed... Gelukkig bad ze niet in haar hoofd, maar deelde ze het mij ook meteen mede.. Zoals de meesten ook weten ben ik aardig bang voor het geloof. Als zo iemand naast me, met een rozenkrans, gaat zitten bidden, dan flip ik redelijk... Ben ik de duivel? Gaat er iets gebeuren? Is ze God aan het oproepen? Haha ik weet dat het onzin is, maar ach, vier haltes verder mocht ik eruit en met een sprintje richting de deur van de bus, stond ik zo buiten.

Aankomend weekend al een drukke planning! Vrijdagavond uit met de 'vaste' groep, zaterdagavond Sunglasses by night een feestje hier in Paceville waar ik met collega's heen ga en zondag waarschijnlijk met collega's naar de bioscoop en nog 'wat drinken acheraf'. We zullen zien, daarover meer volgende week!

Liefs, Annelieke